სიცოცხლე, რომელიც წამში ჩაეტევა

ზოგჯერ ადამიანი განსაცდელის დროს გრძნობს, თუ რა დიდია უფალი.ზოგჯერ, რომ მოგშივდება, მაშინ ხვდები, თუ რა კარგია, დანაყრებული რომ ხარ. ზოგჯერ, როცა გწყურია, მაშინ ხვდები ერთ წვეთი, წვიმის წვეთი, რა ძვირფასია. არის იმედი, (არ ვეთანხმები, "იმედი ბოლოს კვდებაო"),მთელი სიცოცხლე მიგყვება. არის ოცნება, რომლისაც გჯერა და არასოდეს კვდება და ახდენილია, თუმცა მუდამ ოცნება გგონია. არის რწმენა, რომელიც მუდამ გიმართლება და გახარებს. არის სიხარული, რომელიც არასაოდეს არ განგიცდია და როგორც იქნა, განიცადე. არის მიზანი, ("ერთ კარგ ცხენში მთელ რომს გავცვლიდი"), რომლის გულისთვის მთელ სიცოცხლეს დავთმობდი. ალბათ გიკვირთ, რა შეიძლება იგრძნოს ადამიანმა ასე დიდად და ლამაზად. არადა ვერ წარმოიდგენთ, რა ძვირფასი და ლამაზი გახდა სამყარო რწმენიანად, სიხარულიანად, სამყაროიანად, იმედიანად, მზიანად იმ ადამიანით, ვისზეც მინდა გიამბოთ: არადა განსაკუთრებული არაფერი ხდება, უბრალოდ მიყვარს. მიყვარს ძალიან ჩუმად და ხმამღლა. ზოგჯერ მინდა, ყველას მოვეფერო და ვუთხრა, რომ ამ ქვეყანაზე სიყვარულზე დიდი ძალა არ არსებობს, რომ არსებობს წამი, რომელიც მთელ სიცოცხლეს უდრის და არსებობს სიცოცხლე, რომელიც წამში ჩაეტევა. მე შენით ვისწავლე სიცოცხლის მადლი, მე შენით ვიგრძენი წამის მარადიულობა და მთელი სამყაროს ერთ წამში ჩატევა. შენით მიყვარს კარგიც და ცუდიც და ცუდიც და კარგიც, შენით, ამ წამში, მთელი სამყარო ჩემს გულშია, ჩემშია ცუდით და კარგით, კეთილით და ბოროტით, მახინჯით და ლამაზით. შენამდე სიყვარული ვიცოდი,მეგონა, არადა არაფერი არ მცოდნია.მე სიყვარულის დედოფალი და ქვევრი მეგონა ჩემი თავი, თურმე რა სათითე ვყოფილვარ. შენით და შენს გამო მინდა ვუთხრა ყველას, დედამიწას და ადამიანებს: მე ვარ ბედნიერი დედა,რომ ჩემი შვილი არის ანდრია <3 მადლობა უფალს!!!
ირმა კილაძე - ანდრია აროშიძის დედა